Η  ΠΕΜΠΤΗ  ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ  ΦΥΛΗ

   Εν τέλει στο σχολείο που πηγαίνουμε να ξεστραβωθούμε, πάρα πολλά πράγματα που με το στανιό μας επιβάλουν να τα μάθουμε, είτε είναι λανθασμένα, ή στην καλύτερη περίπτωση είναι παραποιημένα μάλλον για εθνικούς λόγους !! Ότι παραχαραγμένο μάθαμε στο σχολείο μας, το αντιλαμβανόμαστε αρκετά αργότερα όταν με το καλό βγούμε στην πιάτσα της βιοπάλης. Πρωταθλητής στην διαστρέβλωση είναι το μάθημα της ιστορίας και ακολουθούν η γεωγραφία, η ανθρωπολογία, και όλα τα υπόλοιπα. Μόνο στην μουσική μαθαίνουμε και τις επτά νότες σωστά για να τραγουδάμε ορθά και όχι φάλτσα γιατί είμαστε για τα πανηγύρια.

   Αυτό εμένα που με ενόχλησε περισσότερο ήταν ότι στο μάθημα της γεωγραφίας έμαθα πως επί της γης υπάρχουν τέσσαρες ανθρώπινες φυλές, δηλαδή σύνολα ανθρώπων με κοινή καταγωγή και κοινά χαρακτηριστικά.  Τόσες θεώρησε απαραίτητες ο Θεός να κάνει. Την λευκή φυλή, την μαύρη φυλή, την κίτρινη φυλή και τους ερυθρόδερμους. Ψεύδος ! Μετά τους πρωτοπλάστους, διευρυνόμενο το ανθρώπινο είδος διαπίστωσε πως δεν βολεύονταν με ότι είχε κάνει ο Θεός και παρόλο που είχε στην πλάτη του το προπατορικό αμάρτημα, προέβη σε ένα ακόμη μεγαλύτερο αμάρτημα. Ίσως να οφείλεται στην άκρατη πλεονεξία του και μόνο του δημιούργησε μια πέμπτη φυλή, ασχέτως αν κατόπιν εορτής χτυπάει το κεφάλι του. Δημιούργησε την φυλή των πολιτικών !! Δηλαδή κάποιων υπερανθρώπων οι οποίοι είναι ταγμένοι να κυβερνούν τις ανθρώπινες μάζες ως αυθύπαρκτα όντα μη ελεγχόμενα από κανέναν. Αυτά εγώ τα έμαθα πολύ αργότερα όταν μπήκα στο μετερίζι της ζωής και είδα κατά το κοινώς λεγόμενον, πόσα απίδια πιάνει ο σάκος! Κάτι είχα ακούσει από τον πατέρα μου που κατά καιρούς πέρναγε κάποιους γενεές δεκατέσσαρες, αλλά η αφέλεια στο παιδικό μου μυαλό τότε, δεν είχε την ωριμότητα να καταλάβει τις τραγικές συνέπειες που υφίσταται όλη η ανθρωπότητα απ’ την καταδυνάστευση της φυλής των πολιτικών.

   Θελέστα  και παθαίστα  λέει ο σοφός λαός αλλά νομίζω πως τώρα το λάθος δεν διορθώνεται. Η φυλή των πολιτικών μετέρχεται κάθε πρόσφορο μέσον που διαθέτει ώστε να εδραιώνει τη θέση και τα προνόμιά της που η ίδια παραχωρεί στον εαυτό της σε βάρος του δύσμοιρου λαού. Η φιλοσοφία της στηρίζεται στους εξής απαράβατους όρους : « Εμείς οι λίγοι και εκλεκτοί, βάζουμε τους πολλούς να δουλεύουν, τρεφόμαστε απ’ αυτούς και τους κυβερνούμε. Μοναδικό μας έργο είναι η διευθέτηση και η διεύθυνση των δημοσίων υποθέσεων, υπέρ του ιδιωτικού μας οφέλους». Το πιστεύω της το εκφράζει με τον συνθηματικό μοτίβο : «Αποφασίσαμε και διατάζουμε».            

Η δομή της φυλής αυτής είναι πολυσχιδής και πολυδαίδαλη εσκεμμένα ούτως ώστε οι αμύητοι να μην έχουν τη δυνατότητα αντίληψης των πεπραγμένων της. Η μοναδικότητα της φυλής αυτής έναντι των άλλων είναι ότι ενυπάρχει ως κακοήθης νεοπλασιακός όγκος εντός του υγιούς σώματος των υπόλοιπων φυλών. Είναι αδύνατον σήμερα αυτή να εκριζωθεί. Είναι η προσωποποίηση της έννοιας του κακού, για όλη την κοινωνία των ανθρώπων.

   Κάθε εχέφρων άνθρωπος απανταχού της γης, με όποιες επώδυνες εμπειρίες έχει στη ζωή του, κάτι αλγεινό θα έχει στο μυαλό του και γι’ αυτήν την  περιώνυμη φυλή. Αναδιφώντας την νεότερη πολιτική ιστορία του  τόπου μας, πολλά μπορώ να περιάψω σ’ αυτήν την κοινωνική μάστιγα που ταλανίζει το ελληνικό έθνος από την γένεσή του. Η γέννηση ενός πολιτικού δεν γίνεται ασφαλώς σε κάποια μαιευτική κλινική, αλλά σε κάποιο πολυτελές baroque σαλόνι κάποιου μεγάρου, ανακτορικών προδιαγραφών, πίσω από βαρύτιμες βελούδινες κουρτίνες ή σε κάποιο οβάλ γραφείο style Louis XIV, ώστε να υπάρχει η αρμόζουσα επισημότητα γι’ αυτό το γεγονός. Ο εκκολαπτόμενος πολιτικός θα πρέπει πρωτίστως να δώσει όρκο τιμής ότι θα υπηρετεί ακαταπαύστως το υπάρχων διαπλεκόμενο οικονομικό-πολιτικό σύστημα, αναλώνοντας όλες τις δυνάμεις του για την μακροημέρευση της υπάρχουσας καθεστηκυίας τάξης, προς αμοιβαίο όφελος. Η φυλή των πολιτικών έχει πολλές υψηλού κύρους μοναδικότητες. Έχει καταφέρει να εισπηδήσει σε όλα τα κοινωνικοπολιτικά συστήματα της ανθρωπότητας. Ολιγαρχικό το σύστημα, τα ηνία της εξουσίας στα χέρια της, φεουδαρχικό το σύστημα, τα ηνία της εξουσίας στα χέρια της, ολοκληρωτικό το σύστημα, τα ηνία της εξουσίας στα χέρια της, μοναρχικό το σύστημα, τα ηνία της εξουσίας στα χέρια της, προεδροκεντρικό  το σύστημα, τα ηνία της εξουσίας στα χέρια της. Ακόμα και στο δημοκρατικό σύστημα που κάποτε εθεωρείτο το πλέον αρμόζων σε μία ελεύθερη κοινωνία ανθρώπων, τα ηνία της εξουσίας είναι στα χέρια της. Το πολίτευμα της δημοκρατίας όμως είναι αυτό που έχει κυριολεκτικά κατακρεουργηθεί από την αποκρουστικής μορφής, φυλή των πολιτικών. Έχοντας εκμεταλλευθεί στο έπακρον την ελευθεριότητα που εκ των αρχών του διέπει το σύστημα αυτό, ως όρνεα, με εφορμήσεις απομυζούν ολοσχερώς κάθε ίχνος ικμάδας που δικαιωματικά ανήκει στην πλειοψηφία του λαού μιας χώρας. Έχουν μετατρέψει αποκλειστικά και μοναδικά για προσωποπαγή οφέλη, την δημοκρατία, ακραιφνώς σε κοινοβουλευτική δικτατορία ελεεινής και τρισάθλιας μορφής.             Η ματαιοδοξία τους αγγίζει τα όρια του παραλόγου, γιατί αυτοί είναι που χρεοκόπησαν τη δημοκρατία. Πόθεν, πότε και ποιος τους παραχώρησε το δικαίωμα να καταλύουν κάτω από κοινοβουλευτική μπέρτα την δημοκρατία, να υφαρπάζουν τεχνηέντως με εκλογομαγειρέματα την εξουσία χωρίς αιδώ και να βάζουν τον κυρίαρχο λαό δακτυλοδεικτούμενο  στη γωνία ; Που ακούστηκε αυτό πατριώτες ; Στο όνομα ποίου έγινε ; Πως φθάσαμε μέχρις εδώ ; Ποιες ευθύνες έχει ο ίδιος ο λαός ; Τι μπορεί να γίνει από εδώ και πέρα ; Πως και με ποια τακτική θα αλλάξει αυτή η ολέθρια κατάσταση ; Αυτά είναι κυρίαρχα ερωτήματα μέσα στην περιρρέουσα πολιτική κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στη χώρα μας, τα οποία πρέπει να απαντηθούν με νηφαλιότητα από τον ίδιο το λαό και όχι σε συνεργασία με όλους αυτούς που τα δημιούργησαν,σαν το επάρατο ελληνικό πολιτικό κατεστημένο. Δεν έχει χώρο εντός της ελληνικής επικράτειας το κατεστημένο αυτό και πρέπει να εξοστρακισθεί. Ο λαός θα πρέπει από τα λόγια να προχωρήσει σε πράξεις. Ο διάλογος δεν προσφέρεται πάντα και ειδικά όταν η απέναντι πλευρά διαλέγεται χωρίς συγκεκριμένες θέσεις, μόνο και μόνο για να κερδίσει χρόνο αναζητώντας εσπευσμένα αλλοεθνείς πάτρωνες.   Η έννοια του διαλόγου προσδίδει σε αυτόν που τον επιδιώκει μια εικονική ενδοτικότητα και μια αδυναμία θέσεων. Οι πολιτικοί μας μόνο όταν βρίσκονται σε δυσχερή θέση καταδέχονται να κάνουν διάλογο με το υποπόδιο των ποδών τους, δηλαδή τον λαό, αλλά με έναν τελείως ιδιότυπο τρόπο. Δηλαδή ο λαός στο σκαμνί να ακούει και αυτοί ως εισαγγελείς ανηλίκων να τον νουθετούν, χρησιμοποιώντας την προσφιλή τους ξύλινη γλώσσα της πολιτικής πιάτσας. Θέλουν να μιλούν, χωρίς να λένε απολύτως τίποτε, ηδονιζόμενοι  από την διαλεκτική τους δεινότητα.  

      Η στρατηγική τακτική έχει αποφανθεί πως για να ελπίζεις σε μία νίκη επί του αντιπάλου σου, θα πρέπει να γνωρίζεις απαραίτητα όλα τα χαρακτηριστικά του. Αντίπαλος του κάθε πολίτη είναι πας ανήκων στη φυλή των πολιτικών η οποία εντοπίζεται από τα εξής αδρά χαρακτηριστικά.

   Είναι απόλυτα άπληστοι. Όπως κανένας ληστής δεν εκτιμά το σήμερα και μόλις καταφέρει να κάνει μια ληστεία, αμέσως βάζει στο πρόγραμμά του μια δεύτερη, έτσι και χειρότερα ο κάθε πολιτικός δεν αρκείται σε ότι κατέχει είτε επάξια, είτε ανάξια και πάντα θέλει κάτι παραπάνω. Η σατραπική προοπτική που τον διακατέχει είναι πως δια μέσω των μηχανισμών της κίβδηλης δημοκρατίας μας, να γίνει βουλευτής, μετά υπουργός, μετά πρωθυπουργός και εάν το επιτρέψουν οι συνθήκες να γίνει και αυτοκράτωρ. Η τρέλα του μεγαλείου σε όλη της την έκταση !     

   Είναι απόλυτα εξουσιομανείς. Θέλοντας να απαλλαγούν από τα συμπλέγματα κατωτερότητας που όλοι τους κουβαλάνε, θεωρούν οι ανερμάτιστοι, πως η εξουσία τους γιατρεύει από όλες τις πνευματικές τους διαταραχές. Πουλάν ακόμη και στον σατανά την ψυχή τους, μόνον και μόνον για να ανέβουν έστω και έρποντας τα σκαλοπάτια της εξουσίας για να ικανοποιήσουν τον αχαλίνωτο ναρκισσισμό τους. Γι’ αυτούς ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. 

   Είναι απόλυτα ανεγκέφαλοι. Παίρνουν κακές αποφάσεις εις βάρος των πολιτών, χωρίς να προβλέπουν ή να υπολογίζουν τις διαχρονικές συνέπειες που θα υποστούν οι πολίτες από αυτές τις αποφάσεις τους.

   Είναι απόλυτα συμφεροντολόγοι. Ζυγίζουν με ακρίβεια γεροτσιγκούνη σαράφη την κάθε τους πράξη, ώστε αν δεν είναι απόλυτα υπέρ των ατομικών τους συμφερόντων να μην την πραγματοποιήσουν.

   Είναι κοινωνικοί κηφήνες. Έχουν αυτοβούλως καθιερωθεί ως η πλέον άχρηστη κοινωνική ομάδα διότι δεν προσφέρουν απολύτως τίποτε στο κοινωνικό σύνολο, ενώ διάγουν έναν λίαν έκλυτο βίο σε βάρος των υπολοίπων.   

   Είναι απόλυτα αδηφάγοι. Η απεραντοσύνη της βουλιμίας τους δεν έχει ανθρώπινα όρια. Ενσκήπτουν ως πολιτικές ακρίδες σε μία χώρα και την αφανίζουν. Οι πολίτες εκόντες άκοντες μένουν αποσβολωμένοι από την εξαιρετικά έντονη λαιμαργία τους, ιδιοποιούμενοι ό,τι εμπίπτει στην ακτίνα δράσης του πολιτικού τους πεδίου.

   Είναι αναφανδόν ατομικιστές. Θεωρούν πως η κάθε τους ενέργεια θα πρέπει να έχει ως γνώμονα ότι το συμφερότερο  για το άτομό τους. Το πιστεύω τους, ένα δίνω, χίλια παίρνω και λογαριασμό δεν δίνω !

   Είναι ψεύτες ολκής, τερατώδεις μυθοπλάστες και παροιμιώδεις παραπλανητικοί αγύρτες. Η υποσχεσιολογία τους αγγίζει τα όρια του σύμπαντος. Σου υπόσχονται τα πάντα, από τα να σε τακτοποιήσουν σε κάποια εργασία, μέχρι να σου δωρίσουν τον ουρανό με τ‘ αστέρια ! Σου υπόσχονται γεφύρια σε ανύπαρκτα ποτάμια! Σου υπόσχονται υποθαλάσσιες  λεωφόρους, χωρίς να υπάρχει θάλασσα !  Σου τάζουν να σου κάνουν ακόμα και τους κρεμαστούς κήπους της Βαβυλώνας. Σε διαβεβαιώνουν ότι θα φροντίσουν για το μέλλον των παιδιών σου ή ότι θα σου χαρίσουν σπίτι που δεν έχεις. Δεν ορρωδούν προ ουδενός. Στις περιοδείες τους που κάνουν  ειδικά στην προεκλογική περίοδο, δήθεν για να αφουγκραστούν τις ανάγκες του λαού και να ακούσουν τα παράπονα απλών ανθρώπων, οι  μεγαλοστομίες τους εντυπωσιάζουν ακόμη και τους πιο συγκρατημένους πολίτες. Συνθήματα όπως, ΄΄ πρώτα ο πολίτης΄΄, ΄΄μαζί με τον πολίτη΄΄, ΄΄τα τιμημένα γηρατειά΄΄, ΄΄προτεραιότητα στα προβλήματα του πολίτη΄΄ , ΄΄ οι πολιτικοί στην υπηρεσία των πολιτών ΄΄δονούν τις κομματικές τους συγκεντρώσεις, αλλά μετά της εκλογές τα λόγια τα πήρε ο άνεμος και χάθηκαν, όπως και οι ίδιοι από τις εκλογικές τους περιφέρειες. Μην τον είδατε μην τον απαντήσατε. Μόνο ο  ενθουσιασμός μένει στα κορόιδα τους πολίτες για τις επόμενες εκλογές.

   Είναι απόλυτα επιδεικτικοί ακόμη και για τις πιο ασήμαντες πράξεις τους. Ωχριούν μπροστά τους οι Φαρισαίοι του Ευαγγελίου. Ό,τι και να κάνουν επιδιώκουν οι πράξεις τους να είναι πάντα σε περίοπτη θέση σε όλα τα μέσα ενημέρωσης και διαγκωνίζονται ακόμη και πολιτικοί του ιδίου κόμματος για την ατομική τους προβολή. Την εκλογική τους περιφέρεια την φροντίζουν πιο πολύ και από την ατομική σωματική τους περιφέρεια. Όλοι τους με περισπούδαστο ύφος αναφέρονται πάντα στο ΄΄εγώ΄΄ τους που γι’ αυτούς είναι η αρχή και το τέλος της υπάρξεώς τους. Το ΄΄εμείς΄΄ είναι μια άγνωστη γι’ αυτούς έννοια. Είναι ιδανικότατοι προσωπολάτρες του εαυτού τους.   

   Είναι απόλυτα  υπερόπτες. Περηφανεύονται για ανύπαρκτες ατομικές τους αξίες, ενώ αγνοούν τελείως το ΄΄γνώθι σ’ αυτόν΄΄. Νομίζουν πως είναι περιούσιοι στην κοινωνία και υπερέχουν όλων των υπολοίπων ανθρώπων.

   Είναι απόλυτα αργυρώνητοι. Το πιστεύω τους είναι πως αφού το χρήμα τα κάνει όλα, είναι πρόθυμοι να κάνουν τα πάντα για το χρήμα. Έχουν συνταυτισθεί με την έννοια της διαφθοράς αφού έχουν ταυτίσει τον χρηματισμό με κάθε τους πολιτική πράξη που εκ του συντάγματος είναι υποχρεωμένοι να κάνουν. Δεν φείδονται εξόδων επειδή τους πακτωλούς χρημάτων που σπαταλούν είναι των ελλήνων φορολογουμένων και όχι δικά τους.

   Είναι άκρατοι θιασώτες του νεποτισμού. Φροντίζουν εκμεταλλευόμενοι στο έπακρων το δημόσιο λειτούργημά τους, να παραχωρούν θέσεις και αξιώματα πρωτίστως σε μέλη της οικογενείας τους, σε διάφορους συγγενείς, ή και σε φίλους, ώστε να δημιουργούν ως ευγενείς του μεσαίωνα, την αυλή των αγιογράφων τους και των υποτακτικών τους, αρεσκόμενοι σε κάθε είδους τεμενάδες και εκδουλεύσεις. Έχει επικρατήσει πως όσο πιο μεγάλη είναι η αυλή ενός πολιτικού, τόσο η φιλοδοξία του τον εντάσσει εις το να απαιτεί μεγαλύτερα αξιώματα.     

   Είναι απόλυτα εριστικοί. Όταν θέλουν να γίνει ντόρος για τ’ όνομά τους και να ανεβάσουν την ακροαματικότητα της αφεντιάς τους, γιατί κάθε πανούργος πολιτικός θέλει να γίνονται συζητήσεις γύρω απ’ αυτόν, δημιουργούν θέματα εκ του μη όντως. Τσακώνονται σε τηλεοπτικά παράθυρα για ψύλλου πήδημα, προβαίνουν σε εμπρηστικές δηλώσεις εναντίον πολιτικού αντιπάλου τους, ή εκφέρονται απειλητικά σε όποιον τολμήσει να διατυπώσει την όποια γνώμη του γι’ αυτούς, που δεν τους είναι αρεστή. Οι μη προσκυνημένοι πολίτες κατά την αρρωστημένη τους άποψη δεν έχουν θέση στην υγειά ελληνική κοινωνία όπως αυτοί τουλάχιστον τη φαντάζονται.

   Είναι απελπιστικά φυγόπονοι και εξαιρετικά καλοπερασάκηδες. Η συντριπτική πλειονότητα των μελών της αναίσχυντης φυλής των πολιτικών, αποφεύγει επιμελώς κάθε καταπόνηση και οτιδήποτε θα μπορούσε να διασαλεύει τη γαληνότητά της. Όλοι τους αγνοούν παντελώς τις έννοιες των λέξεων εργασία, μεροκάματο, κόπος, επιβίωση, άγχος, ευθύνη, στέρηση. Απεχθάνονται μετά βδελυγμίας κάθε εργασία, ειδικά χειρωνακτική, την οποία θεωρούν άκρως υποτιμητική γι’ αυτούς. Η εργασία κατά την γνώμη τους είναι η κύρια απασχόληση του λαού, δεν αφορά τους ίδιους. Αποφεύγουν να κοπιάσουν για οτιδήποτε και αρέσκονται εις το να διάγουν βίο χωρίς στερήσεις. Η  καθημερινότητά τους αναλώνεται σε αίθουσες  V.I.P. για ανέμελες συζητήσεις (sic), σε χώρους ψυχαγωγίας της high society για τις δημόσιες σχέσεις τους και σε κυριλέ εστιατόρια για επίσημα γεύματα ή δείπνα.

   Η περιώνυμη φυλή των πολιτικών, ( η πλέον μισητή για τις υπόλοιπες ), το μόνο που φροντίζει με θρησκευτική ευλάβεια είναι η διαιώνιση του είδους της. Η προηγούμενη γενιά μεριμνά για την επόμενη και έτσι πάει σόι το βασίλειο. Τα στεγανά είναι ερμητικά κλειστά για κάθε νέο μέλος που θέλει να εισέλθει σ’ αυτόν τον χώρο, αν πρώτα δεν τον εγκρίνει το πολιτικό κονκλάβιο. Τα μέλη αυτής της φυλής συμπεριφέρονται δίκην  αγέλης στήνοντας παγάνα σε κάθε ανυπεράσπιστο θύμα τους, ( στην προκειμένη περίπτωση τους αθώους πολίτες ), αδιαφορώντας για τα καταστροφικά αποτελέσματα που επιφέρουν στην κοινωνία μας. Δυστυχώς το εωσφορικό τρίγωνο, Οικονομική Ελίτ – Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης – Πολιτικό σύστημα, είναι απολύτως υπεύθυνο για τον καθημαγμένο ελληνικό λαό. Το απολυταρχικό και ανάλγητο αυτό σύστημα, (πολιτικό – οικονομικό – μιντιακό ), έχει εκστρατεύσει με όλα τα μέσα που διαθέτει εναντίον του άοπλου και ανυπεράσπιστου λαού μας. Το πολιτικό σύστημα δεν μπορεί πλέον να πείσει κανένα πολίτη για τις προθέσεις του, αφού τα απεχθή χαρακτηριστικά του, (διαπλοκή – διαφθορά – αναξιοπιστία), είναι αυτά που κατακρήμνισαν την πατρίδα μας στην άβυσσο. Η χώρα μας συνεχίζει και σήμερα να λεηλατείται από το ίδιο ληστρικό πολιτικό σύστημα, που την λεηλατούσε και κατά το  παρελθόν. Η ευθύνη του λαού εντοπίζεται στην παραδοξότητα ότι ανέχεται ακόμα αυτό το σύστημα. Τι συμβαίνει ; Φόβος ; Μοιρολατρία ; Αδιαφορία ; Ευθυνοφοβία ; Έλλειψη ηγετικής φυσιογνωμίας ; Απόγνωση ; Απογοήτευση ; Τους υπεύθυνους για την κατάντια του τους γνωρίζει και θα πρέπει να τους αντιμετωπίσει  όπως ακριβώς τους αξίζει. Τι περιμένει ; Αυτή η παρανοϊκή φυλή των ακαταίσχυντων πολιτικών δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ. Έτσι και χειρότερα θα συμπεριφέρεται στο διηνεκές. Βέβαια μερικοί αιθεροβάμονες εξ ημών, ίσως γιατί βρέθηκαν στο απυρόβλητο και έχουν μείνει ακόμα αλώβητοι από την μνημονιακή καταιγίδα των τελευταίων ετών, τους θεωρούν μάλλον γραφικούς. Κάνουν μέγα λάθος ! Γραφικοί θεωρήθηκαν, το 1922 ο Μ. Μουσολίνι, το 1923 ο Α. Χίτλερ, το 1965 ο Γ. Παπαδόπουλος. Η ιστορία όμως μας έδειξε κάτι διαφορετικό. Αποδείχθηκε πως μόνο γραφικοί δεν ήταν, αλλά αντιθέτως ήταν εξαιρετικά επικίνδυνοι για τους λαούς τους. Οι έλληνες πολιτικοί είναι ιδιαίτερα επικίνδυνοι και το έχουν δείξει περίτρανα με τις πράξεις τους. Αν δεν τους ξεφορτωθούμε τάχιστα και αναμένουμε τελεσίδικες αποδείξεις για τις καταστροφικές συνέπειες που επέφεραν οι ενσυνείδητα λαμβανόμενες απ’ αυτούς αποφάσεις, εις βάρος του ελληνικού λαού, τότε δεν έχουμε διδαχθεί απολύτως τίποτα από την νεότερη ιστορία μας.

   Σήμερα οι ίδιοι διαισθανόμενοι πως ουδέποτε ανταποκρίθηκαν έστω και στο ελάχιστο στις υποχρεώσεις τους, είναι κυριευμένοι από αβεβαιότητα και ανασφάλεια και ας θέλουν να αυταπατώνται με χιμαιρικά όνειρα πως είναι δυνατοί. Γεγονός είναι ένα. Η ανασφάλεια καταρρακώνει και τον πλέον δυνατό και σκληρό χαρακτήρα. Η ανασφάλεια είναι μια ανυπόφορη κατάσταση που δεν υποφέρεται από κανέναν. Την αδυναμία τους αυτή θα πρέπει να εκμεταλλευτεί ο αδύναμος λαός για να υπερισχύσει έναντι ενός ιδιόμορφα μνησίκακου αντιπάλου. Οι έλληνες πολιτικοί μόνοι τους προδιέγραψαν το μέλλον τους. Κάθε εξουσία διαφθείρει. Η απόλυτη εξουσία που είχαν συγκεντρώσει στα λερωμένα χέρια τους, τους διέφθειρε απόλυτα. Η χώρα μας κατάφερε να πάρει το ‘’ χρυσό μετάλλιο’’  της διαφθοράς μεταξύ όλων των χωρών - μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το πολύεπίπεδο μέτωπο της διαφθοράς είναι πολύ μεγάλη ντροπή για την σύγχρονη κοινωνία. Υποσκάπτει τα θεμέλιά της, εισάγοντας μεθόδους του υπόκοσμου στην καθημερινή μας ζωή. Στις κατά διαστήματα εκθέσεις της Διεθνούς Διαφάνειας, (Transparency International), οι οποίες στηρίζονται σε επαναλαμβανόμενες και προφανώς αδέκαστες έρευνες για τους δείκτες διαφθοράς σε περισσότερες από 90 χώρες παγκοσμίως, η Ελλάδα βρίσκεται μονίμως κάτω από την μέση και κάτω από χώρες όπως η Βραζιλία, η Κόστα Ρίκα, η Μαλαισία, η Μαυριτανία, η Μποτσουάνα, η Ναμίμπια, η Τζαμάικα κ.λ.π. Ποιος δεν θυμάται τον θλιβερό και μέγα μηχανορράφο πρώην πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη που όταν του ανάφεραν να κάνει κάτι για την πάταξη της διαφθοράς, αυτός θέλοντας να παρακάμψει το ζήτημα και να νίψει τα χέρια του ως νέος Πόντιος Πιλάτος, επαναλάμβανε την γνωστή επωδό του. « Όποιος έχει στοιχεία για οποιαδήποτε διαφθορά στον κρατικό μηχανισμό να τα στείλει στον εισαγγελέα». Κατά τα άλλα ήταν ο εκλεγμένος υπεύθυνος και υπόλογος πρωθυπουργός της χώρας. Αυτά μόνο στην Ελλάδα γίνονται !            

   Η σημερινή κυβέρνηση με την σύνθεσή της, τα εκλογικά ποσοστά της και τα οριακά κοινοβουλευτικά της ερείσματα, έχει χάσει την δημοκρατική νομιμοποίησή της και συμπεριφέρεται ως εντεταλμένος κονδυλοφόρος εξωθεσμικών και εξωχώριων οικονομικών κέντρων με αφανείς και αδιευκρίνιστους σκοπούς εις βάρος του έλληνα πολίτη. Τα κροκοδείλια δάκρυα που χύνει για τις αιματηρές θυσίες του ελληνικού λαού, είναι μια ενσυνείδητη και αισχρή κοροϊδία. Ο χορτάτος δεν καταλαβαίνει τον νηστικό, λέει ο σοφός λαός. Αφού λοιπόν τα πολιτικά παχύδερμα είναι χορτάτα, πως θα μπορούσαν να καταλάβουν τον νηστικό λαό ;Θα πρέπει να ανανεωθεί πάραυτα η λαϊκή εντολή. Παγκοσμίως τρεις μόνο κατηγορίες ανθρώπων ξοδεύουν τα χρήματα των άλλων. Οι πολιτικοί, η κλέφτες και τα παιδιά. Η ιδιαιτερότητα στην Ελλάδα είναι πως οι πολιτικοί είναι και κλέφτες. Έτσι η κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος γίνεται στο πολλαπλάσιο. Η δημοκρατία, η ελευθερία, η ανεξαρτησία, ο σεβασμός, είναι αγαθά που δεν χαρίζονται από κανέναν. Κερδίζονται μόνον απ’ τον καθένα με πολύ αίμα, δάκρυα και ιδρώτα.     

   Δηλώνω με ενάργεια, παρρησία και ακαπήλευτα συναισθήματα ότι όλα όσα αναφέρω δεν υπερβαίνουν τα θεμιτά όρια μιας καλόπιστης κριτικής και στις περιγραφές μου πρυτανεύει η αλήθεια και μόνον η αλήθεια. Σε μία πολιτεία που παραπαίει, η σιωπή του κάθε πολίτη τον καθιστά συναυτουργό σε όλα τα τεκταινόμενα που καταγράφονται. Ένας πολιτικός μπορεί να ισχυριστεί πως ο ίδιος δεν έκανε κάτι παράνομο. Δεν μπορεί όμως να ισχυρισθεί ότι δεν γνώριζε την σήψη του πολιτικού συστήματος που ο ίδιος το υπηρετούσε. Αφού λοιπόν δεν το κατήγγειλε, γίνεται και ο ίδιος απόλυτα συνένοχος επωμιζόμενος τις ίδιες ακριβώς ευθύνες με όλον τον υπόλοιπο πολιτικό συρφετό.        

www.isigoros.blogspot.com                    ΙΣΗΓΟΡΟΣ  ΙΣΟΝΟΜΟΣ               ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ   2014