Απατεών  ή  βλαξ

ΓΑΠ  :  Γεώργιος Ανδρέα Παπανδρέου.

Διά τον ΓΑΠ θα πρέπει μάλλον να ισχύουν και τα δύο. Αυτό βεβαίως αβιάστως συνάγεται από την φύσην των πράξεών του.

« Προς γάρ το τελευταίον εκβάν, έκαστον των προ υπαρξάντων κρίνεται », είχε είπει ο αθηναίος ρήτορας Δημοσθένης. Τοιουτοτρόπως πιστοποιούνται πλήρως όλα όσα με συμπεριφοράν αγύρτη έπραξεν κατά το βραχύβιον, ευτυχώς , διάστημα της καταστρεπτικής δια την Ελλάδαν, παραμονής του εις τον πρωθυπουργικόν θώκον.

Εις συνέντευξην δημοσιογράφου το 2010 ο Κίμων Κουλούρης είχε είπει με μεγάλην παρρησίαν, εκπλήσσοντας τους παρακολουθούντες. 

-         Δημ. :  Τι γνώμη έχετε για τον ΓΑΠ ;

-         Κ. Κ. :  Ο ΓΑΠ  στα χέρια μου μεγάλωσε. Τι να σας πω; Το παιδί δεν κάνει, δεν του φτάνει, δεν τον βλέπετε ;  

Ζητούμενον ιστορικώς πάντως, παραμένει, αν έφτανεν και εις τους Έλληνας που τον έκαμναν πρωθυπουργόν. Μήπως ελειτούργησεν ο νόμος των συγκοινωνούντων δοχείων; Ας το εξετάσει κάποτε η φυσική  επιστήμη, δια να εξαχθεί ένα ασφαλές συμπέρασμα.

Όσον δια την παρέαν του που μας εξουσίαζαν επί διετίαν με αναίσχυντον τρόπον σε ρόλον επιβήτορα, την χαρακτηρίζω με τα σοφά λόγια του πάλαι ποτέ αδάμαντα της ελληνικής δικαιοσύνης, Παύλου Δελαπόρτα του εισαγγελέα εφετών εις το κακουργιοδικείον Θεσσαλονίκης δια την υπόθεσην της δολοφονίας του Γ. Λαμπράκη, όταν εξέφρασεν την άποψήν του διά τους παντοειδείς παρακρατικούς.

-         Είναι ένα σύμφυρμα βυθοκορημάτων με ανομολόγητους  ιδιοτελείς σκοπούς.       

Όλοι αυτοί οι τυχάρπαστοι δυστυχώς εξελίσσονταν ως κακοήθης  νεοπλασία επί του οργανισμού της Ελλάδος, απομυζώντας μέχρι τελευταίας ικμάδας κάθε τι που επαρουσίαζεν ίχνος ζωής. Η βαρεία αρρωστημένη  νοημοσύνη τους και ο οικτρός εγωκεντρισμός τους, δεν τους έκαμνε να ορρωδούν προ ουδενός.

Προσεγγίζοντες από καθαράν εννοιολογικήν ή ετυμολογικήν άποψην την σημασίαν της λέξεως, απατεών, συμπεραίνομεν ότι είναι αυτός που συνειδητά εξαπατά τους άλλους δια ίδιον όφελος, προσποριζόμενος  τα παντοειδή αγαθά των, ή εγκληματεί στρεφόμενος κατά περιουσιακών των δικαιωμάτων ή με δολιότηταν διαστρέφει αληθή γεγονότα προς παραπλάνησην της δικαιοπρακτικής βουλήσεως. Όσον δια την λέξην,  βλάξ, η αποτύπωσής της  ορίζεται ως εξής. Είναι αυτός που πάσχει από μετρίου βαθμού πνευματικής νόσου που αποκλείει την χρήσην του λογικού και λόγω της διανοητικής του καθυστερήσεως και της ελαττωματικής του βουλήσεως θα πρέπει να τίθεται υπό δικαστικήν αντίληψην, διότι η ικανότητά του εις την σύλληψην ιδεών είναι εντόνως περιορισμένη.

Η ελληνική κοινωνία είναι σήμερον πλέον πλήρως πεπεισμένη ως προς το διάττων φαινόμενον ΓΑΠ και ημπορεί με αδρά χαρακτηριστικά να σκιαγραφήσει την ολέθριαν πορείαν του από την ελληνικήν πολιτικήν ζωήν, και να κρίνει επαρκώς αυτό το έκτρωμα της πολιτικής. 

Ένας ανερμάτιστος πολιτικά λαός με αλλοπρόσαλλες επιδιώξεις και με συγκεχυμένες αντιλήψεις ως προς το μέλλον του, με μεσσιανικές προσδοκίες και βρισκόμενος σε πρωτοφανή διά την ιστορίαν του αποτελμάτωσην, καλεί μετά βαΐων και κλάδων, ένα λίαν καχεκτικό και άνευ ουδεμιάς προοπτικής αναπτύξεως, πολιτικό βλαστό, τον επίσης ανερμάτιστον πολιτικά, τον εμφορούμενον από ολοκληρωτικής νοοτροπίας πεποιθήσεις, τον αιθεροβάμοναν ΄΄ εν τοις λόγοις και τοις έργοις ΄΄ , αλλά και έναν που εμφιλοχώρησεν δολίως εις τον πολιτικόν του χώρον, καταδολιεύοντας φίλους και συνεργάτας,  τον ΓΑΠ, δια να του εμπιστευθεί την σωτηρίαν του.   

Ο αθηναίος τραγικός ποιητής Αγάθων αναφέρει εις ένα έργον του , το εξής σημαντικόν και συνάμα άκρως διδακτικόν.

« Τον άρχοντα τριών δει μεμνήσθαι. Πρώτον μεν ότι ανθρώπων άρχει. Δεύτερον ότι κατά νόμους άρχει. Τρίτον ότι ουκ αεί άρχει. »          Επίσης η κατασταλαγμένη πείρα του ελληνικού λαού, έχει διατυπώσει κάτι πολύ κατανοητό διά να το έχουν υπόψην τους όλοι οι διοικούντες.
« Έχει ο καιρός γυρίσματα. »

Όμως ο περί ου ο λόγος αχαρίεις και άφρων ΓΑΠ, ευρισκόμενος εις μίαν ιδιότυπον νιρβάνα, ενδυναμωμένος από τους έξωθεν της χώρας πάτρωνάς του,  αλλά και τους εντοπίους ενθυλακωτάς  του δημοσίου χρήματος, δεν εκάμφθη  επ’ ουδενί από τας επαίσχυντας επιδιώξεις του, την με πάσην θυσίαν και παντί τρόπο υφαρπαγήν της εξουσίας.

Αυτός λοιπόν ο αδίστακτος και εξαιρετικά επικίνδυνος διά τον λαόν της Ελλάδος, ο μέγας δημαγωγός ΓΑΠ, και τι δεν έκαμνε διά να δείξει, εις όλους εμάς τους ιθαγενείς, ότι ενδιαφέρεται τα μάλα  ώστε να εκπληρώσει εις το ακέραιον το εθνικόν του χρέος.

Ο ανελλήνιστος και νυχτοπαρωρίτης ΓΑΠ, άρτι αφιχθείς εκ του εξωτερικού με ανεξιχνίαστου τύπου περγαμηνάς, ως ΄΄ παιδί των κολεγίων ΄΄, φέρων ένα βαρύ όνομα, κατά τα ελληνικά ειωθότα, ανεπάγγελτος, οσονούπω λαμβάνει την θέσην την οποίαν είχεν προοικονομίσει   δι΄αυτόν η οικογένειά του, διά την επ΄αγαθώ συνέχισην της δυναστείας.  

Ως νεόκοπος πολιτικός λαβών το διάδημα της αρχηγίας του ΠΑΣΟΚ, τίθεται εν τάχει αναφανδόν υπέρ του αμερικανοτουρκικού σχεδίου Ανάν και του εξανδραποδισμού του κυπριακού ελληνισμού.

Λίαν συντόμως ως Υπουργός Εξωτερικών, ίσως διά να κατευνάσει την τουρκικήν επεκτατικήν πολιτικήν, διασκέδαζεν με τρόπον αχαλίνωτον με τον αντίστοιχον τούρκον ομόλογόν του, καταβαράθρωσε το ζήτημα της Μακεδονίας και ως χόμπι του είχεν την σύστασην και χρηματοδότησην ΜΚΟ, ( Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις ), οι οποίες όπως εκ των υστέρων απεδείχθη, δημιούργησαν προβλήματα εις το ελληνικόν κράτος, αλλά και οι χρηματοδοτήσεις των ΜΚΟ κατέληγαν εις συγγενείς και φίλους ανά την Ελλάδα και τον κόσμον.

Τα εντελώς αρνητικά δείγματα γραφής του ανδρός που είχαμεν ενώπιον μας, αν τα ανασύραμεν εγκαίρως από τον σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας, ήταν άκρως ενδεικτικά διά το ποιόν και την ποιότητάν του.

Διά ποίον λόγον  Έλληνες όχι μόνον τον αφήσαμεν, αλλά και τον προικοδοτήσαμεν ώστε να μας προκύψει πρωθυπουργός ; Μήπως την ευθύνην έχει το σύνθημα, « Λεφτά υπάρχουν » ; Αλλά διά ποίους ;

Ο ελαφρόνους σαλτιμπάγκος της ελληνικής πολιτικής σκηνής, ΓΑΠ, εις ολιγοστόν χρονικόν διάστημα μετά την πρωθυπουργικήν του εκλογήν, δηλώνει περιχαρής αδυναμίαν προστασίας της εθνικής μας κυριαρχίας, ρίχνοντάς μας με ειδεχθήν τρόπον εις το αποκρουστικόν στόμα της Χάρυβδης του ΔΝΤ, ( Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ). 

Ο κρετίνος αυτός επέλεξεν να χρεοκοπήσει τους Έλληνας και να διασώσει από την χρεοκοπίαν τους συναγελαζόμενους μαζί του, διεθνείς τοκογλύφους δανειστάς μας. Επέλεξεν το ιδικόν τους καλό εις βάρος του δύσμοιρου ελληνικού λαού. Δυστυχώς οι Έλληνες επροδόθησαν από αυτούς που ενόμισαν χρηστούς ηγέτας τους. Έτσι οι Έλληνες και η Ελλάδα εθυσιάστησαν και θυσιάζονται εις τον βωμόν των υλικών αξιών. Ευτυχώς όμως που η ιστορία καταγράφεται με γεγονότα, τα οποία παραμένουν αείποτε ως αδιάψευστοι μάρτυρες.

Άπαξ προδότης, πάντα προδότης. Αυτό ας το έχει υπόψην του. Δεν είναι τυχαίον που το τελευταίον διάστημα αναζητά τρόπους διαφυγής από την χώραν παραμένοντας μεγάλα χρονικά διαστήματα εις την Νέαν Υόρκην της Αμερικής. Εξ άλλου δεν είναι εφικτόν ένας ΓΑΠ να κατοικεί εις μίαν Ελλάδαν που λιμοκτονεί. Ένα μόνον ας μην λησμονήσει ποτέ. Αυτό που είπεν ο αθηναίος φιλόσοφος Σόλων.              « Μηδένα προ του τέλους μακάριζε », και έχει διαχρονικήν ισχύν.      

Αν δε τεθεί από κάποιον καλοπροαίρετον άνθρωπον το ερώτημα, πόθεν ορμώμενος καταγράφω αυτάς τας αράδας, η απάντησίς μου είναι η εξής. Κάτω από τας συνθήκας που ζώμεν, η σιωπή ενδέχεται να ερμηνευθεί ως αποδοχή ή συναίνεση διά τα όσα άδικα γίνονται. Σε τοιαύτας στιγμάς το ουσιώδες είναι να προστατεύσει κανείς τον εαυτόν του, όχι από κάποιας μορφής  δίωξην, αλλά από τον εξευτελισμόν και να περισώσει την αξιοπρέπιάν του ως ανθρώπου και ως υπεύθυνου πολίτου. Δικαίως λοιπόν ο μεγάλος Έλληνας ποιητής Ανδρέας Κάλβος αναφέρει το αυτονόητον δια κάθε υψιπετήν.  « Θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία »     

www.isigoros.blogspot.com           ΙΣΗΓΟΡΟΣ  ΙΣΟΝΟΜΟΣ

                                              Μάρτιος 2013