Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2013






ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ  ΟΡΘΗΣ  ΣΚΕΨΗΣ
Προς  γνώση,  μάθηση  και  εφαρμογή.


Προοίμιο  

  Η γνώση αποτελεί τη βάση της ανθρώπινης σκέψης. Κατά τον Αριστοτέλη, η δίψα για γνώση είναι έμφυτη στον άνθρωπο. Η μάθηση ως πνευματική λειτουργία είναι η διαδικασία μέσα από την οποία αποκτά ο άνθρωπος εμπειρίες. Απαραίτητη προϋπόθεση για τον καθένα μας, είναι η σωστή εφαρμογή των γνώσεων και των εμπειριών μας που έχουμε αποκτήσει, ώστε να μπορούμε να επιτυγχάνουμε όσο καταλληλότερα γίνεται αυτά που επιδιώκουμε ή να προβλέπουμε ώστε να προφυλαγόμαστε και να αποφεύγουμε αυτά που θα μπορούσαν να μας βλάψουν. 


Απαράβατοι  όροι

   1) Αυτοπαγιδεύεσαι σε λανθασμένες εκτιμήσεις όταν θεωρείς τον εαυτό σου ικανότερο από τους άλλους. Έτσι η αποτυχία σου θα είναι αναμενόμενη και το αποτέλεσμα πάντα οδυνηρό. Τα κέρδη εξανεμίζονται τάχιστα, ενώ οι ζημίες έχουν μακρά διάρκεια.

   2) Όσο περισσότερο γνωρίζεις τον εαυτό σου, τόσο λιγότερα λάθη κάνεις στη ζωή σου.

   3) Προχωράς όσο σου το επιτρέπουν οι δυνάμεις σου και υποχωρείς όσο σου το επιβάλουν οι αδυναμίες σου.

   4) Επειδή ο αντίπαλό σου δεν σκέπτεται πολύ διαφορετικά από σένα, είναι εύκολο να προβλέψεις τις κινήσεις του.

   5) Σε κάθε μάχη νικητής είναι αυτός που εκμεταλλεύεται με τον καλύτερο τρόπο τα λάθη του αντιπάλου του.  

   6) Προσέχεις αυτούς που διάκεινται φιλικά προς εσένα, διότι τους εχθρικά διακείμενους τους γνωρίζεις καλά.

   7) Να επιλέγεις το μακροχρόνιο κέρδος έστω κι αν είναι λιγότερο, παρά το εφήμερο κέρδος και ας είναι τεράστιο.

   8) Οποιαδήποτε πράξη του ανθρώπου γίνεται χωρίς συναίσθημα ή εξαναγκασμένα, είναι καταδικασμένη σε αποτυχία.

   9) Αυτός που επιβιώνει, δεν είναι ούτε ο πιο δυνατός, ούτε ο πιο έξυπνος, αλλά εκείνος που μπορεί να ανταποκρίνεται καλύτερα στις αλλαγές.

  10) Να προετοιμάζεις το μέλλον σου την περίοδο που είσαι δυνατός και να μην απολαμβάνεις επαναπαυμένος κάτι, που μπορεί πρόσκαιρα να σε ικανοποιεί.   

  11) Σε μια μάχη ισάξιων αντιπάλων θα νικήσει αυτός που θα κουραστεί τελευταίος.

  12) Η αυτοπεποίθησή σου θα πρέπει να συμβαδίζει με την κοινή λογική.

  13) Η άγνοια σε οδηγεί σε λάθη. Η απόλυτη άγνοια σε σκοτώνει.

  14) Ο αιφνιδιασμός λειτουργεί πάντα υπέρ αυτού που τον προξενεί.

  15) Όσο απρόβλεπτος είσαι, τόσο δυσκολεύεις τον αντίπαλό σου.

  16) Μην υποκρίνεσαι, διότι δεν θα μπορείς πάντα να υποκρίνεσαι

  17) Η καλή σου πρόθεση πάντα εκλαμβάνεται ως αδυναμία. 

  18) Γίνε δυνατός να σε υπολογίζουν.

  19) Δεν υποτιμάς τους αντιπάλους.

  20) Άπαξ προδότης, για πάντα προδότης.


Απαραβίαστες  εκτιμήσεις

   1) Η προχειρολογία διακρίνει τους πάντες. Έτσι άλλοι σε υποτιμούν και άλλοι σε υπερτιμούν. Κανείς δεν σε αντιμετωπίζει ορθά.

   2) Οι περισσότεροι άνθρωποι βλέπουν τι φαίνεσαι, ενώ λίγοι νιώθουν τι στην πραγματικότητα είσαι, αλλά δυστυχώς για σένα κι αυτοί οι τελευταίοι δεν τολμούν να πάνε κόντρα στη γνώμη των πρώτων, επειδή οι πρώτοι είναι οι περισσότεροι.

   3) Είναι δυστύχημα για κάποιον όταν το περιβάλλον του είτε ανενδοίαστα τον υποτιμά, είτε ανεύθυνα τον υπερτιμά. Ουδέποτε είναι σε θέση να δεχτεί την αληθινή πραγματική του διάσταση.

   4) Ο άνθρωπος αποτελείται από τρεις διαφορετικούς ανθρώπους. Από εκείνον που οι ίδιοι εμείς πιστεύουμε πως είμαστε, από εκείνον που οι άλλοι πιστεύουν πως είμαστε και από εκείνον που πραγματικά είμαστε.

   5) Οι άνθρωποι γενικά κρίνουν με βάση τα φαινόμενα κι όχι τα έργα, γιατί όλοι μπορούν να βλέπουν και ν’ ακούν, λίγοι όμως είναι εκείνοι που μπορούν να κρίνουν.

   6) Η όποια βοήθεια κάποιων που θα σου παρασχεθεί, θα είναι ή εκ των περισσευμάτων των ή επικάθεται επί μελλοντικών επιδιώξεών των.    

   7) Η πλειονότητα όλων όσων σε περιβάλλουν, είναι συνειδητά ή ασυνείδητα αδιάφοροι για σένα.  

   8) Όλοι οι κανόνες που αποδέχεσαι, όταν σε βολεύουν, έγιναν για να επιβεβαιώνουν τις εξαιρέσεις, που δεν αποδέχεσαι, όταν δεν σε βολεύουν. 

   9) Με όσους έχεις ψυχικό δεσμό, θα πρέπει να υποτιμάς τις αδυναμίες και τα ελαττώματά τους και να υπερτιμάς τις ικανότητες και τα προτερήματά τους.    

  10) Το μοιραίο λάθος του αντιπάλου σου θα γίνει σίγουρα κάποτε. Εσύ θα πρέπει να έχεις αποθέματα δύναμης για να αναλάβεις την κατάλληλη στιγμή την πρωτοβουλία, ώστε να γίνει η ανατροπή της κατάστασης.

  11) Η ανασφάλεια καταρρακώνει και τον πλέον δυνατό και σκληρό χαρακτήρα. Η ανασφάλεια είναι μια ανυπόφορη κατάσταση που δεν υποφέρεται από κανέναν. Την αδυναμία αυτή θα πρέπει να εκμεταλλευτεί ο αδύναμος για να υπερισχύσει του δυνατού αντιπάλου. 

  12) Ο ισχυρός έχει διαρκώς το πρόβλημα να επιβεβαιώνει την δύναμή του και αυτό τον κάνει παράφορο στην συμπεριφορά του. Εν αντιθέσει με τον ανίσχυρο που αρκείται στη θέση που κατέχει, αλλά είναι ψύχραιμος στην συμπεριφορά του.

  13) Ο ψύχραιμος λαμβάνει πάντα σωστές αποφάσεις εν αντιθέσει προς τον θερμόαιμο που λαμβάνει πάντα λάθος αποφάσεις.

  14) Ο απρόβλεπτος πάντα είναι δύσκολα διαχειρίσιμος ως προς την συμπεριφορά του και ταλαιπωριτικός στο εγγύς περιβάλλον του. Οι αλλοπρόσαλλες ενέργειές του, δημιουργούν προβληματισμό στην επικοινωνία του με τους άλλους.

  15) Πολύ εύκολα οι αριθμοί μπορούν να γίνουν αβάστακτα δεσμά για τους ανθρώπους.

  16) Η γραφίδα είναι το ισχυρότερο όπλο στην επινόηση του ανθρώπου.

  17) Αυτό που στερούμαστε είναι για μας σημαντικό. Η στέρηση κατά κανόνα παραπλανά την λογική.   

  18) Ο άνθρωπος συνηθίζει να δίνει άξια σε κάτι που επιθυμεί αλλά δεν μπορεί να το αποκτήσει. 

  19) Να σε κρίνουν απ’ τα έργα σου κι όχι απ’ τα λόγια σου.

  20) Σε απορρίπτουν αυτοί οι οποίοι δεν θέλουν να αποδεχτούν την προγενεστέρα δική τους απόρριψη.

  21) Πίστευε σταθερά μόνο στον εαυτό σου και μην παρασύρεσαι από τις γνώμες των άλλων, είτε αυτές είναι θετικές, είτε αυτές είναι αρνητικές. Μόνον έτσι θα διαπιστώσεις την πραγματική σου ανθρώπινη αξία. 

  22) Μη λυπάσαι για κάτι που δεν έτυχε να κάνεις, αλλά να λυπάσαι για κάτι που δεν μπορούσες να κάνεις;.

  23) Καλύτερα να μετανιώσεις για κάτι που έχεις κάνει, παρά για κάτι που δεν έκανες.

  24) Τα λάθει του αντιπάλου σου είναι νίκες δικέ σου.

  25) Μας εντυπωσιάζει και μας διεγείρει αυτό που υποκειμενικά επιθυμούμε και συμπίπτει με τις αισθητικές μας προτιμήσεις κάποια δεδομένη χρονική στιγμή. Αντικειμενικά όμως τα συναισθήματα αυτά με την πάροδο του χρόνου σταδιακά  αίρονται και ίσως μακροπρόθεσμα εξανεμίζονται τελείως.

  26) Οι πνευματικές μας αδυναμίες, είναι υπεύθυνες για τις σωματικές μας αδυναμίες.

  27) Σκέψεις ή πράξεις που έχουμε κάνει αν γνωρίζαμε ότι θα δημοσιοποιούνταν δεν θα τις πραγματοποιούσαμε ποτέ.

  28) Όταν αγωνίζεσαι με αντίπαλο υπέρτερο των δυνάμεών σου, η μόνη περίπτωση ευνοϊκής κατάληξης αυτού του αγώνα, είναι η Θεία Πρόνοια.

  29) Ουδόλως είναι αληθής η πρόφαση, πως δήθεν η εξουσία των κρατούντων αποβλέπει πιο πολύ σε όφελος του εξουσιαζομένου, παρά των ίδιων των εξουσιαστών. 

  30) Ο εν δυνάμει εχθρός σου θα πρέπει να σε θεωρεί αδύναμο.

  31) Οι γενναίοι είναι θαρραλέοι, δεν σημαίνει όμως και πως όλοι οι θαρραλέοι είναι γενναίοι. Το θάρρος δημιουργείται στους ανθρώπους από επιτηδειότητα, από οργή κι από μανία, όπως κι η δύναμη, ενώ η γενναιότητα προέρχεται από τη φύση κι από την σωστή διάπλαση της ψυχής.  

  32) Σπουδαίο είναι για μας κάτι που δεν έχουμε την δυνατότητα να κάνουμε, ασχέτως της επικρατούσας κοινής λογικής άποψης. 

  33) Πραγματικά ελεύθερος άνθρωπος, είναι ο ολιγαρκείς άνθρωπος.

  34) Μην ενδιαφέρεσαι για τα πρόσκαιρα και τα εφήμερα, αλλά για τα μόνιμα και τα σταθερά. 

  35) Όποιος γνωρίζει καλά τον εαυτό του αποφεύγει να κάνει οτιδήποτε που θα τον βλάψει.

  36) Η σκοπιμότητα να μην τοποθετείται ποτέ πάνω από τη λογική.

  37) Ο φόβος της αμάθειας κάνει τον άνθρωπο επιθετικό.

  38) Σε κάθε περίπτωση ο έξυπνος παραδέχεται, ο πονηρός δικαιολογείται, ενώ ο βλάκας επιμένει.

  39) Αν δεν διεκδικείς τίποτε, τότε είσαι έτοιμος να παραχωρήσεις τα πάντα.

  40) Είναι πολύ διαφορετικό το να είσαι έξυπνος, από το να νομίζεις ότι είσαι έξυπνος.

  41) Η παρέκκλιση από κάτι ίσως να είναι μια ασυνείδητη ενέργεια. Η παραποίηση όμως γίνεται συνειδητά.  

  42) Θα πρέπει να γνωρίζει ο καθένας το εκτόπισμά του ώστε να αποφεύγει την καταστροφική γι’ αυτόν αυτογελοιοποίησή  του. 

  43) Τα απρόβλεπτα δίνουν τις ριζικές λύσεις σε απρόβλεπτες καταστάσεις.

  44) Η άγνοια του κινδύνου οδηγεί είτε στον ηρωισμό, είτε στην ανοησία.

  45) Ήρωας γίνεται όποιος χάνει το μέτρο του λογικού.  

  46) Δικαιοσύνη υπάρχει μόνο όπου υπάρχει πάλη.

  47) Η αδικία παρουσιάζεται όταν δεν τιμωρείται η παρανομία.

  48) Όταν βαδίζεις μπροστά, θα πρέπει να ξέρεις και προς τα πού θα κοιτάζεις.

  49) Για να μπορεί μια κοινωνία να ευημερεί, θα πρέπει να αναζητά την αιτία της γένεσης ενός προβλήματος και όχι να αναζητεί λύση για το πρόβλημα.   

  50) Μικρά όνειρα κάνουν οι συνετοί. Μεγάλα όνειρα κάνουν οι απερίσκεπτοι.

  51) Μια βιαία τάξη, είναι αταξία. Μια μεγάλη αταξία, είναι μια τάξη.

  52) Πρώτα σε αγνοούν, μετά σε κοροϊδεύουν, μετά σε πολεμούν κι έπειτα τους νικάς.

  53) Αδυνατείς να συζητήσεις λογικά με ανθρώπους που κατέχονται από έμμονες ιδέες

  54) Η αδικία γίνεται κανόνας δικαίου όταν αυτή επαναλαμβάνεται συνεχώς.

  55) Συνήθως τα μεγαλύτερα ψέματα λέγονται, πριν το γάμο, κατά την διάρκεια του πολέμου και μετά το κυνήγι.

  56) Δεν είναι δίκαιο διότι είναι νόμος, αλλά πρέπει να είναι νόμος διότι είναι δίκαιο.

  57) Εγγύτατο προς την παραφροσύνη λογαριάζεται πως είναι, το να μην έχει κάποιος αυτεπίγνωση και να πιστεύει ανεδαφικά πως ξέρει όσα δεν ξέρει.

  58) Ο ορισμός του παραλόγου είναι να εφαρμόζεις σε ένα πρόβλημα τον ίδιο πάντα τρόπο λύσης και να περιμένεις διαφορετικό αποτέλεσμα.

  59) Είναι αιθεροβάμονες όσοι πιστεύουν ότι μπορούν να σκοτώσουν ιδέες.

  60) Ομολογούμε συνήθως τα μικρά μας ελαττώματα μόνο και μόνο για να πείσουμε τους άλλους πως δεν διαθέτουμε μεγάλα.


Απαραχάρακτες  διαπιστώσεις

   1) Η ενδοτικότητά σου προς κάποιον, ενίοτε από λανθασμένη εκτίμησή του, εκλαμβάνεται από αυτόν ως αποδοχή των οιονδήποτε απαιτήσεών του και εάν αυτό είναι επαναλαμβανόμενο, σταδιακά παγιώνεται εσφαλμένα σ’ αυτόν η εντύπωση της υπεροχής του απέναντί σου. Αυτή η κατάσταση μόνο μεγάλα προβλήματα, χρονικά αυξανόμενα, μπορεί να σου δημιουργήσει.   

   2) Δεν έχει ιδιαίτερη σημασία η ποσότητα του πλούτου που διαθέτης, αλλά το πως τον διαχειρίζεσαι καλύτερα, έτσι ώστε οι αποδόσεις του να σου προσφέρουν τις προσδοκώμενες αξιώσεις που έχεις.   

   3) Σε όλες τις ανθρώπινες δραστηριότητες τα πάντα πωλούνται και τα πάντα αγοράζονται. Απλά είναι θέμα τιμής και προβολής τους. 

   4) Η αγάπη ως αίσθηση ομοιάζει με την πείνα. Είναι μία ανάγκη που διαρκώς ανανεώνεται. Ως προς το μέγεθός της όμως, σχετίζεται πάντα όπως και η πείνα, από την ποιότητα και την ποσότητα των παροχών, καθώς και από το βαθμό εξαρτήσεως του ατόμου στο οποίο  απευθύνεται.

   5) Ο εκτιμητικός κανόνας βάσει του οποίου κρίνεται οτιδήποτε εμπίπτει στην ανθρώπινη δραστηριότητα, είναι ένα εντελώς υποκειμενικό ζήτημα, το οποίο μπορεί να έρθει και σε αντίθεση με την αντικειμενικότητα. Το θέμα όμως που αναφύεται, είναι αν ο οιοσδήποτε, έχει την δυνατότητα να διαχειρίζεται αυτό που κατέχει, ανάλογα με την γενικά αποδεκτή του αξία. 

   6) Οι άνθρωποι είναι συνηθισμένο να βλάπτουν ευκολότερα κάποιον που τους είναι αγαπητός, από κάποιον που τους προκαλεί φόβο. 

   7) Όποιος συμπεριφέρεται με καλοσύνη σε μια κοινωνία με τόσους που είναι κάθε άλλο παρά καλοί, είναι φυσικό να αυτοκαταστρέφεται.

   8) Έχοντας το γνώθι σ’ αυτόν ουδέποτε επιδιώκεις να αρχίσεις ένα αγώνα, όντας σε υποδεέστερη θέση και έχοντας υποδεέστερες δυνάμεις από τον αντίπαλό σου, διότι εκ των πραγμάτων και με τη πλέον κοινή στρατηγική λογική είσαι καταδικασμένος σε ήτα. Αν, παρά το αναμενόμενο, είσαι ο νικητής αυτού του αγώνα, τότε δύο είναι οι παραδοχές που θα μπορούσαν να υποστηριχθούν ως αληθοφανείς.

   α) Ή ο αντίπαλός σου σε άφησε να κερδίσεις διότι αποβλέπει στο άμεσο μέλλον σε άλλα οφέλη ίσης ή μεγαλύτερης αξίας από αυτή σου την νίκη.

   β) Ή ο αντίπαλός σου δεν είναι σε θέση να γνωρίζει και να μπορεί να αξιολογήσει  κατάλληλα τις δυνάμεις του.       

   9) Με τα ανθρώπινα μέτρα, τίποτε δεν είναι απόλυτα καλό και τίποτε δεν είναι απόλυτα κακό.

  10) Δεν θα πρέπει να βλέπουμε μόνο το αποτέλεσμα μιας σωστής απόφασης, αλλά να δούμε αν θα έχουν ολέθριο αποτέλεσμα οι παράμετροι αυτής της απόφασης. 

  11) Τρεις ομάδες ανθρώπων στη γη είναι που ξοδεύουν τα λεφτά των άλλων. Τα παιδιά, οι κλέφτες και οι πολιτικοί.

  12) Η συμφωνία που συνάπτεται μεταξύ δύο ανισοσθενών μερών, από την γένεσή της θα είναι ανισοβαρής, διότι θα συνυπάρχουν στοιχεία μειονεκτικά προς την πλευρά του αδυνάτου και πλεονεκτικά προς την πλευρά του δυνατού. Σε καμία περίπτωση ο ανίσχυρος δεν θα πρέπει να προσδοκά την φιλευσπλαχνία του ισχυρού διότι δεν θα την έχει ποτέ.   

  13) Αυτός που επιδιώκει να κάνει έντονη την παρουσία του κάπου αισθάνεται ανασφαλείς. Αντιθέτως αυτός που προσπαθεί να παραμείνει απαρατήρητος, επιδείχνει σώφρονα χαρακτήρα.

  14) Οι διαβεβαιώσεις των πολιτικών έχουν τόση βαρύτητα όσο η προσθήκη μιας σταγόνας νερού στον ωκεανό.   

  15) Τους  εχθρούς σου τους γνωρίζεις. Όσο διάστημα δεν σου επιτίθενται, απλώς προετοιμάζονται καλύτερα ώστε να είναι σίγουροι πως όταν θα σε επιτεθούν θα σε νικήσουν. Κάνε εσύ πρώτος την επίθεση. Θα τους αιφνιδιάσεις και ίσως τους νικήσεις. 

  16) Αυτός που γνωρίζει πολύ καλά ένα χώρο ή κάποια τοποθεσία, έχει ασύγκριτα πλεονεκτήματα έναντι κάποιου άλλου που του είναι εντελώς άγνωστα, αρκεί ο πρώτος να έχει προσχεδιάσει τις δράσεις του ώστε να εκμεταλλευτεί την μειονεκτική θέση του δευτέρου.

  17) Είναι επικίνδυνο να έχεις δίκαιο όταν η εξουσία έχει άδικο

  18) Τόσο ο προσανατολισμός, όσο και ο αποπροσανατολισμός, ως έννοιες είναι εκ διαμέτρου αντίθετες. Είναι όμως ισάξιοι παράγοντες διότι έχουν καθοριστική σημασία στην εξέλιξη που θα έχει μια υπόθεση. Οι επιδιώξεις και τα συμφέροντα αυτού που χειρίζεται την υπόθεση, θα διαμορφώσουν και το τελικό αποτέλεσμα.   

  19) Οι Έλληνες με τις παλαιολιθικές τους αντιλήψεις, προσέχουν, θαυμάζουν, επαινούν, προτιμούν, εκτιμούν, ευχαριστούνται, εγκωμιάζουν, επιδοκιμάζουν, επιλέγουν ή συλλήβδην απορρίπτουν οτιδήποτε, μόνον από το περιτύλιγμά του και όχι από το περιεχόμενο που υπάρχει εντός του περιτυλίγματος. Δυστυχώς αυτό ισχύει και μεταφορικά για το κάθε τι στη ζωή των Ελλήνων.

  20) Οι αμαρτίες μας προς τον Θεό, πιστεύω ότι προέρχονται κατά πρώτον από την πνευματική μας ανικανότητα και κατά δεύτερον από την σωματική μας ανικανότητα.

  21) Οι μοναδικές στιγμές του ενός, έχουν την τεράστια δύναμη να επηρεάσουν καθοριστικά και μακροχρόνια τη ζωή των πολλών.  

  22) Έχει καθοριστική σημασία στη ζωή σου να μπορείς να αντιλαμβάνεσαι σύντομα, ποιος είναι ο πραγματικό σου φίλος και ποιος είναι ο πραγματικό σου εχθρός.  

  23) Ο φίλος του εχθρού μου, είναι και δικός μου εχθρός.     

  24) Το άκρον άωτον του ανθρώπινου παραλογισμού είναι να μην συμμετέχεις σε κάτι που θα επιθυμούσες, αλλά να ικανοποιείσαι επειδή το παρακολούθησες.

  25) Κάθε άνθρωπος έχει πιο ισορροπημένη ζωή και αισθάνεται πιο ευτυχισμένος, όταν γνωρίζει λίγα που τα γνωρίζουν όμως πολλοί, παρά αυτός που γνωρίζει πολλά αλλά τα γνωρίζουν λίγοι.

  26) Η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων κάνει λάθη είτε από εγωισμό, είτε από σιγουριά, είτε από αυτοπεποίθηση, είτε από υπέρμετρο αυτοθαυμασμό. Αυτός όμως που γνωρίζει καλά τον εαυτό του, κάνει τα λιγότερα λάθη.

  27) Ακόμη και να αδικείσαι αν τα οφέλη σου θα είναι πρόσκαιρα μην τα διεκδικείς. Να προσβλέπεις πάντα σε μακροπρόθεσμα και μόνιμα οφέλη. 

  28) Ο κακός προγραμματισμός, οι κακές εκτιμήσεις, η κακή ενημέρωση και ολίγη αλαζονεία, όλα αυτά οδηγούν αναπόφευκτα σε ατύχημα.

  29) Μια ηρωική έξοδο από μια αδιέξοδη κατάσταση, είναι δυνατό να σε φέρει σε πλεονεκτική θέση, από το να παραμείνεις άπρακτος περιμένοντας έναν αργό θάνατο.    

  30) Στους κουφούς μην απευθύνεσαι με λόγια, ούτε στους τυφλούς με χειρονομίες, είναι μάταιες προσπάθειες και ως μάταιες προσπάθειες πέφτουν στο κενό. Για την κάθε μια περίπτωση θα πρέπει να επιδιώκεις την ορθή λύση που ενδείκνυται, έτσι ώστε να προσβλέπεις σε ένα λογικό αποτέλεσμα

  31) Η ζούγκλα των ανθρώπων είναι πολύ χειρότερη από την ζούγκλα των ζώων, διότι τα ζώα δεν στρέφονται εναντίον του είδους των ποτέ, ενώ ο άνθρωπος στρέφεται εναντίον των ανθρώπων συνήθως.       

  32) Ποτέ μην υπερεκτιμάς τις τυχόν καλές προθέσεις των άλλων προς τον εαυτό σου, διότι σύντομα θα απογοητευθείς αν αυτές δεν συνοδεύονται με πράξεις.

  33) Ένα υπαρκτό πρόβλημα επιβάλλεται να το λύσουμε διότι αυτή είναι η μόνη λογική οδός. Διαφορετικά αν το αγνοήσουμε, αν το παρακάμψουμε, αν το προσπεράσουμε ή αν το υποβαθμίσουμε, τότε αυτό θα μας ακολουθεί με ενδεχόμενο να υπάρχει πολύ μεγαλύτερη ζημία από την αρχική στο εγγύς μέλλον.

  34) Είναι μέγα λάθος να ξεκινήσεις μια επιθετική σου ενέργεια αν δεν λάβεις υπόψη σου τις συνέπειες που θα προκύψουν και ποια θα είναι τα επόμενα βήματά σου σε κάθε ενδεχόμενη εξέλιξη αυτή σου της ενέργειας.      

  35) Το δέντρο της ελευθερίας για να μεγαλώσει και να μας δώσει τους πραγματικά ωραίους καρπούς του, θα πρέπει να ποτιστεί με αίμα, δάκρυα και ιδρώτα. Η ελευθερία και η ησυχία είναι έννοιες που δεν μπορούν να συνυπάρξουν διότι η μία αναιρεί την άλλοι.  

  36) Ο δίκαιος άνθρωπος είναι πιο ευτυχισμένος από τον άδικο.

  37) Ένας κρίνεται ως παράφρων, όχι από κάποια ιδιαίτερα εξωτερικά χαρακτηριστικά που μπορεί να έχει, αλλά από την φύση των πράξεών του.

  38) Είναι εντελώς ανόητο να δημοσιοποιείς τις αδυναμίες σου προσδοκώντας στην επιείκεια των άλλων. Όλοι έχουν αδυναμίες. Απλώς οι έξυπνοι τις αποκρύπτουν επιμελώς ώστε να προβάλλονται οι αδυναμίες των άλλων που θα είναι και οι χαμένοι.

  39) Είναι εντελώς ανόητο να δημοσιοποιείς σε προσδοκώμενους φίλους τα άδυτα του εαυτού σου.

  40) Είναι εντελώς ανόητο να δείχνεις προκαταβολική εμπιστοσύνη για οτιδήποτε σε οποιονδήποτε που πρόσφατα έγινε γνώριμό σου. 

  41) Όλες οι ψευδαισθήσεις γίνονται πολύ εύκολα αποδεκτές από όλους. Την πραγματικότητα όμως ή δεν την αποδεχόμαστε, ή την αποδεχόμαστε με μεγάλη δυσφορία.

  42) Πολύ χειρότεροι είναι από τους αμαθείς, οι ημιμαθείς οι οποίοι νομίζουν ό,τι γνωρίζουν, ό,τι φυσικά δεν γνωρίζουν.

  43) Ο δημοκόπος, (συνηθέστατα ο έλληνας πολιτικός), κάνει κάτι παράνομο και κατόπιν το χρησιμοποιεί ως επιχείρημα για να ενεργήσει εντελώς αντίθετα από αυτό που έπραξε προηγουμένως.  

  44) Ο λογικός άνθρωπος προς τον συνάνθρωπό του, τον μεν αδύνατο πρέπει να τον αντιμετωπίζει με κατανόηση, τον δε δυνατό με αξιοπρέπεια.

  45) Η ιδεοληπτική εμμονή κάποιου για ένα ζήτημα μάλλον τον παραπλανά από την πραγματικότητα που δεν αντιλαμβάνεται.

  46) Στην Ελλάδα κάτι καλό ή παρασιωπάτε ή παραποιείτε. Οι Έλληνες είναι συνήθως ακροατές των έργων και θεατές των λόγων.  

  47) Η κακοδιοίκηση κάπου ίσως να είναι αποτέλεσμα της αδυναμίας του διοικούντος, η παραδιοίκηση όμως είναι συνειδητή έκνομη πράξη που πρέπει να τιμωρείται.

  48) Οι μεγάλες δυνάμεις δεν έχουν ούτε μόνιμες φιλίες, ούτε μόνιμες εχθρότητες, αλλά μόνιμα συμφέροντα.  

  49) Εύκολο είναι να εμπλακείς σε μια μάχη, αλλά είναι πολύ δύσκολο να προβλέψεις τις συνέπειες που θα υπάρξουν από την εμπλοκή σου, καθώς και με πιο τρόπο και σε πιο χρονικό ορίζοντα θα μπορέσεις να απεμπλακείς απ’ αυτή τη μάχη. 

  50) Αδύναμος χαρακτήρας και υποτιμητικός για τον εαυτό του είναι αυτός που εύκολα ενθουσιάζεται για κάτι, εύκολα υπερτιμά και εντυπωσιάζεται με την μετριότητα των διαφόρων φανφαρόνων, εύκολα εκθειάζει και αναφανδόν ακολουθεί τα προστάγματα των τυχάρπαστων, αλλά με την ίδια ευκολία και εξ αιτίας τυχαίων γεγονότων την επαύριον ασπάζεται τα ακριβώς αντίθετα.  

Απαρέγκλιτες  παραδοχές

   1) Χαρακτηρίζεται ηγέτης αυτός που διακρίνεται από το πόσο ορθά διαχειρίζεται μια κρίση.

   2) Μεγάλης πνευματικής εμβέλειας άνθρωποι είναι αυτοί που έχουν την δυνατότητα να πάρουν την μεγάλη απόφαση για ένα σημαντικό ζήτημα, διαισθανόμενοι το πώς θα λειτουργήσει η απόφασή τους αυτή εξελικτικά στο μέλλοντα χρόνο.  

   3) Αγάπη είναι ο σεβασμός στις επιλογές του άλλου. Η αγάπη πρέπει να εμπνέεται και όχι να απαιτείται.

   4) Ο άνθρωπος αισθάνεται πραγματικά ελεύθερος όταν έχει πρωτίστως την πνευματική του ελευθερία και επακολουθεί η σωματική του ελευθερία.

   5) Στις υγιείς ανθρώπινες σχέσεις καθοριστική σημασία δεν έχει τι θέλει να προσφέρει ο ένας προς τον άλλον, αλλά τι είναι έτοιμος να αποδεχτεί ο ένας από τον άλλον.

   6) Πάντα μετά την αίσθηση λειτουργεί η σκέψη. 

   7) Σε μια αμφιλεγόμενη απόφαση θα πρέπει να περικλείεται η σοφία της ασάφειας ώστε να διαστέλλεται η εφαρμογή της και να αμβλύνονται οι εντυπώσεις που τυχόν θα προκληθούν.

   8) Πραγματική εμπιστοσύνη στον εαυτό σου νιώθεις την στιγμή που βγαίνεις νικητής από μια μάχη που έχεις δόση προηγουμένως. Η αυτοπεποίθηση που αποκτάς σου δημιουργεί ψυχική ευφορία και ευχάριστα συναισθήματα.        

   9) Για να αλλάξεις τον κόσμο θα πρέπει πρώτα να αλλάξεις τον εαυτό σου.

  10) Το πρώτο λάθος σε παρασύρει να κάνεις δεύτερο λάθος, προσπαθώντας να διορθώσεις το πρώτο. Το λάθος διορθώνεται μόνον όταν αυτό γίνει αποδεκτό από σένα που το έκανες και εσύ αλλάξει τους παράγοντες που το δημιούργησαν.   

  11) Διεθνές δίκαιο νοείται, το συμφέρον μας με στρατό, ναυτικό και αεροπορία.

  12) Η ιστορία δεν είναι για να την μαθαίνουμε αλλά για να διδασκόμαστε απ’ αυτήν. 

  13) Απάτη είναι να παριστάνει κάποιος ένα ψευδές γεγονός ως αληθές.

  14) Οξύμωρο είναι να ενοχλείται κάποιος όταν λέγονται ορισμένα πράγματα και να μην ενοχλείται όταν γίνονται αυτά τα ορισμένα πράγματα.

  15) Κατ’ ουδένα τρόπο δεν πρέπει να συνταυτίζεται η ελευθερία με την ασυδοσία.

  16) Ό,τι δεν μπορεί να εξηγήσει κάποιος δεν πρέπει και να το αποκλείει.

  17) Δημοκρατική είναι η πολιτεία που δίνει βήμα ελεύθερο κυρίως στους αρνητές της.

  18) Η απόδοση δικαίου, είναι θέμα ηθικής τάξεως.

  19) Ο νόμος εξ ορισμού απαγορεύει ορισμένες πράξεις και όχι αντιλήψεις.   

  20) Η αξιοπιστία μιας πρότασης και η φερεγγυότητα της, κρίνονται από την στιγμή που θα δοκιμασθούν στην πράξη.

  21) Η αοριστία στις όποιες αποφάσεις, δημιουργεί ανασφάλεια δικαίου που πλήττει με ανεπανόρθωτο τρόπο οιονδήποτε θεσμό.

  22) Η ελευθερία είναι ουτοπία επειδή είναι κάτι που απορρέει από την συμπεριφορά των άλλων προς εσένα.

  23) Η επιλεκτική πληροφόρηση, ιδίως όταν την επιδιώκουν πολιτικοί παράγοντες, είναι παραπληροφόρηση.

  24) Η έννοια της σοβαρότητας στην Ελλάδα είναι ελάχιστα σοβαρή.

  25) Η ιδιοφυΐα βρίσκει, η μεγαλοφυΐα δημιουργεί. 

  26) Η λογική δεν είναι το πώς σκέπτονται οι άνθρωποι, αλλά το πώς θα ήθελαν να σκέπτονται.

  27) Η πολιτική καθορίζεται συχνά από το τυχαίο.

  28) Η συναίνεση πρέπει να συμβαδίζει με την αρχή της συνέπειας.

  29) Η τήρηση της τυπικής νομιμότητας πολλές φορές δεν αρκεί και η ιστορία μας έχει διδάξει ότι η τήρηση του τύπου οδηγεί σε μια καταστρατήγηση της; ουσίας. Λειτουργεί ως απλό πρόσχημα.

  30) Ο δημόσιος πολιτικός λόγος είναι εξ ορισμού ανειλικρινής ή τουλάχιστον εν μέρει ανειλικρινής.

  31) Ο καθένας έχει το δικαίωμα να λέγει την γνώμη του και να εξάγει τα συμπεράσματά του, αλλά δεν έχει το δικαίωμα να τα προβάλει αντί αληθείας.

  32) Ο μείζον στόχος σε μια δημοκρατία πρέπει να είναι η απόδοση της δικαιοσύνης. 

  33) Ο τρόπος λειτουργίας ενός θεσμού θα πρέπει να εκφράζεται σαν συνιστώσα της επιθυμίας όλων των ενδιαφερομένων μερών και όχι μιας μειοψηφίας.

  34) Οι εξαιρέσεις τονίζουν την ύπαρξη των κανόνων.

  35) Οι νόμοι έχει αποδειχθεί πως είναι ένα είδος που εφαρμόζεται όποτε οι θεματοφύλακές τους νομίζουν ότι τους συμφέρει.

  36) Οι πολιτικοί δεν κρίνονται από τις προθέσεις τους, αλλά από τα έργα τους.

  37) Όλα τα κράτη ενεργούν βάσει ιδιοτελών επιδιώξεων και όχι βάσει των αρχών του δικαίου και της ηθικής.

  38) Κατά κύριο λόγο όλες οι ενέργειες των πολιτικών που αφορούν τους ιδίους, άλλες κατέχουν θέση εις τα ακραία όρια της νομιμότητας και άλλες απλώς επικαλύπτονται με νομιμοφάνεια.

  39) Οποιαδήποτε δικαστική απόφαση έστω και τελεσίδικη, δεν θεωρείται αναγκαστικά αλάνθαστη.

  40) Όπως και να γίνει πάντοτε το δίκαιο είναι ταυτόσημο με το συμφέρον του ισχυρού.

  41) Όταν κοντόφθαλμα οι πολιτικοί λαμβάνουν ατελέσφορα και αλυσιτελή μέτρα, δημιουργούνται κατά κανόνα ανεξέλεγκτες αντιδράσεις.

  42) Όταν το κράτος επιτρέπει να διαιωνίζονται ανισότητες μεταξύ των πολιτών κατά την πρόσβασή τους σε δημόσια αγαθά και υπηρεσίες και αδυνατεί να καταστείλει την παραβίαση της οιασδήποτε νομιμότητας, τότε ο πολίτης παύει να ταυτίζει το ατομικό του συμφέρον με το δημόσιο.

  43) Πολύ μεγάλο ηθικό ατόπημα είναι για όσους επιχειρούν χωρίς αισχύνη να κάνουν επίκληση της νομιμότητας, μόνον όταν διαπιστώσουν ότι σε μία δεδομένη στιγμή έχουν συμφέρον από αυτή.

  44) Η ιστορία δεν γράφεται καθ’ υπαγόρευση. Την δημιουργεί η συνεχή ροή των γεγονότων.    

  45) Πρέπει να γνωρίζουμε ότι το λογικώς αυτονόητον δεν έχει ανάγκην αποδείξεως.

  46) Πρέπει να παραδεχτούμε ότι το δικαίωμα της αχαριστίας είναι προνόμιο μόνον των δημοκρατιών.

  47) Δεν θα πρέπει να υπάρχει αθέατη πλευρά σε οιαδήποτε ενέργεια ή πράξη οιουδήποτε πολιτικού.

  48) Η εργασία δεν είναι μέσω πλουτισμού, διότι διαφορετικά όλοι οι εργαζόμενοι θα ήταν πλούσιοι.

   49) Προτιμότερες είναι οι έντιμες διαφωνίες από ανέντιμες σχέσεις.

   50) Υπάρχουν στην πολιτική πράγματα τα οποία γίνονται χωρίς να λέγονται, όπως υπάρχουν και πράγματα τα οποία λέγονται χωρίς να γίνονται.         


Απ’ τον Μάη του ’68 στο Παρίσι.

   1) Κάθε εξουσία διαφθείρει. Η απόλυτη εξουσία διαφθείρει απόλυτα.  

   2) Όσοι δουλεύουν πλήττουν όταν δεν δουλεύουν. Όσοι δεν δουλεύουν δεν πλήττουν ποτέ.

   3) Η φύση δεν έφτιαξε ούτε υπηρέτες, ούτε αφεντικά.

   4) Όσο περισσότερο καταναλώνεις, τόσο λιγότερο ζεις.

   5) Πριν γράψετε μάθετε να σκέφτεστε.

   6) Ελευθερία είναι το δικαίωμα στη σιωπή.

   7) Δεν υπάρχουν επαναστατικές σκέψεις, υπάρχουν μόνο επαναστατικές πράξεις.

   8) Οι κοινωνικές κρίσεις δεν επιδέχονται νομικές λύσεις.

   9) Ο αγώνας ενάντια στην εξουσία είναι ο αγώνας της μνήμης ενάντια στη λήθη.

  10) Δεν υπάρχουν ούτε χαρισματικοί ηγέτες, ούτε ιστορικές στιγμές. Υπάρχουν μόνο αδούλωτοι άνθρωποι που έχουν ελεύθερο πνεύμα και με τις πράξεις τους φωτίζουν τα σκοτεινά μονοπάτια της ζωής μας.

  11) Αν θέλεις να διορθώσεις τους άλλους και την κοινωνία, να αρχίσεις πρώτα από τον εαυτό σου.

  12) Ο καλύτερος τρόπος για να κάνεις τα όνειρά σου να βγουν αληθινά είναι να ξυπνήσεις. 


Επιμύθιο.

   “Όποιος ελεύθερα συλλογάται, συλλογάται καλά”. Αυτό διετύπωσε σε καιρούς ιδιαίτερα δύσκολους ο πρωτομάρτυρας της ελευθερίας Ρήγας Βελεστινλής - Φεραίος  (1757~1798) και είχε απόλυτο δίκαιο. Επιβάλλεται απ’ τον ανθρωπισμό μας να σκεφτόμαστε και να ενεργούμε ως ελεύθερα άτομα. Η ιδανική αυτή κατάσταση σήμερα έχει εκτοπισθεί διότι την κοινωνία μας την έχει επισκιάσει η εγωπάθεια μας και ο προσωπικός μας εξουσιομανής φασισμός που μας παρασύρει σε μία ατομικιστική  περιχαράκωση επιζήμια για όλους μας. Η επικρατούσα σήμερα άποψη, “πάτα για να μην σε πατήσουν και φάε για να μη σε φάνε”, εύγλωττα μας υποδεικνύει την κοινωνική μας κατάπτωση. Αυτοί που θέλουν να αντισταθούν στην έτι περαιτέρω ηθική παρακμή της κοινωνίας μας, θα πρέπει καθημερινά  να αποδεικνύουν με ορθό λόγο, ορθή σκέψη και ορθή πράξη πως στο χέρι μας είναι να παραδώσουμε στους απογόνους μας ένα καλύτερο κόσμο από τον σημερινό. Οι κανόνες υπάρχουν, ας τους εφαρμόσουμε.   


www.isigoros.blogspot.com   ΙΣΗΓΟΡΟΣ  ΙΣΟΝΟΜΟΣ   ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ   2013 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου